Jakie są objawy infekcji pasożytami u ludzi
Czym są ludzkie pasożyty?
Ludzkie pasożyty to organizmy roślinne bądź zwierzęce, które wykorzystują do życia i zdobywania pokarmu inne organizmy. Organizmy ludzkie przeważnie są atakowane przez pasożyty zwierzęce.
Pasożyty te są bardzo sprytnymi organizmami, które kradną pożywienie innym organizmom.
Pasożyty ze względu na umiejscowienie ich przebywania można podzielić na dwie kategorie:
- pasożyty zewnętrzne
oraz
- pasożyty wewnętrzne
Naukowcy wyróżniają kilka tysięcy różnego rodzaju odmian pasożytów wewnętrznych, czyli takich, które bytują wewnątrz ciała człowieka, czyli wewnątrz swojego żywiciela. Należą do nich m. in. pierwotniaki, obleńce oraz płazińce.
Natomiast pasożyty zewnętrzne to takie, które żyją na powierzchni ciała swojego żywiciela. Zaliczają się do nich m. in. kleszcze, wszy, świerzbowce oraz komary.
W dzisiejszych czasach poziom i standardy higieny są znacznie wyższe niż dawniej, ale niestety rozwój turystyki ułatwia pasożytom przemieszczanie się pomiędzy kontynentami. Pasożyty ludzkie potocznie nazywane są robakami i występują zarówno u dorosłych, jak i u dzieci.
Do najgroźniejszych pasożytów zalicza się te pochodzące z krajów tropikalnych. Osoby, które podejrzewają, że w ich ciele mieszka pasożyt powinny wykonać badanie w kierunku pasożytów. Obecność pasożytów można wykryć w padaniu kału, a także w materiale biologicznym.
Jakie są ludzkie pasożyty?
Do najczęściej pasożytujących organizmów w układzie pokarmowym człowieka należą:
- Owsiki: Jednymi z najczęściej występujących pasożytów w ciele człowieka są owsiki. W Polsce co roku odnotowuje się około 17 % zakażeń owsikami u dorosłych oraz 36% zakażeń tymi pasożytami u dzieci. Jest to najbardziej rozpowszechniony pasożyt w Polsce. Owsiki stosunkowo bardzo szybko przenoszą się w przedszkolach oraz żłobkach. Na szczęście owsiki to pasożyty, które nie są groźne, lecz powodują uporczywy świąd. Dolegliwości często nasilają się w porze nocnej, a to może powodować bezsenność. Leczenie choroby jest dość proste ale leczeniem powinna zostać objęta cała rodzina mająca kontakt z osobą chorą.
- Glisty ludzkie: Zaraz po owsikach najczęściej występującym pasożytem w Polsce jest glista ludzka. Potrafi ona osiągnąć aż 40 cm długości z setki tysięcy jaj w ciele żywiciela na dobę. Bytuje w jelitach i często nie wywołuje żadnych objawów. Zdąża się jednak, że osoby zarażone mają następujące symptomy: spadek masy ciała, utrata apetytu, kaszel, gorączka osłabienie organizmu. Objawy te niestety są bardzo zbliżone do innych chorób dlatego postawienie prawidłowej diagnozy często bywa bardzo trudnym zadaniem. Jest to niebezpieczny pasożyt. Jaja glisty trafiają do organizmu wraz z pożywieniem, zazwyczaj są one na nieumytych warzywach i owocach, na których są jaja pasożyta. Dla ludzkiego organizmu wyjątkowo niebezpieczne są wędrujące larwy tego pasożyta. Ich inwazja może spowodować m. in. zapalenie wątroby, niedrożność jelit, odkrztuszanie krwistej plwociny, a nawet zapalenie płuc.
- Lamblie: To mikroskopijne pasożyty, które są bardzo powszechne. Wywołują one ból brzucha i wodniste biegunki u dzieci. Badania szacunkowe wskazują, że co piąte dziecko jest ich nosicielem bądź na nie choruje. Do zakażenia dochodzi w czasie spożycia cyst, które często są na nieumytych produktach spożywczych.
- Tasiemce: W organizmie człowieka może występować kilka rodzajów tego pasożyta. Wśród nich można wyróżnić trzy najczęściej występujące odmiany: tasiemca nieuzbrojonego, uzbrojonego oraz bąblowca. Do zakażenia dochodzi poprzez zjedzenie mięsa, w którym znajdują się tak zwane wągry, czyli larwy tego pasożyta. Najczęściej w Polsce występuje tasiemiec nieuzbrojony. Tasiemiec nieuzbrojony potrafi osiągnąć gigantyczne rozmiary w naszym układzie pokarmowym nawet do kilkunastu metrów długości. Najgroźniejszym z tasiemców jest bąblowiec, gdyż onkosfery z jego jaj przebijają się przez jelita i wędrują do narządów wewnętrznych, najczęściej do wątroby. Gdy dostają się do narządu tworzą w nim torbiel, która nieustannie się powiększa. Pasożyt ten niestety zagnieżdża się również w mózgu, a to może być śmiertelnie niebezpieczne.
- Świerzbowiec: Są to niewielkie roztocza pochodzenia kleszczowego, które wywołują świerzb. Są bardzo uciążliwe i często występują w miejscach gdzie zamieszkuje duża ilość osób. Zakażenie nie jest groźne tylko w skrajnych przypadkach poprzez uporczywe rozdrapywania swędzących miejsc dochodzi do zmian skórnych. Do zakażenia może dojść nawet poprzez uściśnięcie dłoni osoby chorującej.
- Wszy: Wszy można podzielić na: głowowe, odzieżowe oraz łonowe. Wszy mogą być groźne dla zdrowia człowieka, gdyż roznoszą dur plamisty, czyli bardzo groźną chorobę bakteryjną. U dorosłych przeważnie spotyka się wszy odzieżowe oraz łonowe. Natomiast u dzieci o wiele częstsze są wszy głowowe.
- Włosogłówki ludzkie: Jest to dość powszechnie występujący pasożyt, który wywołuje chorobę o nazwie trychocefaloza. Jest to gatunek nicienia i atakuje jelito ślepe, rzadziej grube. Pasożyt o nitkowatym ciele sięgającym długością około od 3 do 5 cm. Do zakażenia włosogłówką ludzką najczęściej dochodzi w krajach tropikalnych. U dzieci zakażenie może nawet zahamować proces wzrostu oraz opóźnienia sią w rozwoju.
- Węgorek jelitowy: Wywołuje chorobę, którą jest Węgorzyca. Jest to coraz częściej spotykana choroba pasożytnicza. Pasożyt bytuje zazwyczaj w jelicie cienkim. Larwy tego robaka dostają się do organizmu człowieka przez skórę.
- Tęgoryjce dwunastnicy: To pasożyt występujący u człowieka należący do nicieni. Pasożyt maksymalnie osiąga 2 cm długość, a do zakażenia się nim dochodzi przez połknięcie jaj znajdujących się w wodzie lub na niedomytych owocach oraz warzywach. Pasożyt żywi się nabłonkiem z dwunastnicy, a także wysysaną ze ściany dwunastnicy krwią.
Cykl rozwojowy ludzkich pasożytów
Cykle życiowe pasożytów są wyjątkowo bardzo zróżnicowane. Różnica spowodowana jest głównie dużą różnorodnością pochodzenia i bytowania pasożytów. Cykle życiowe pasożytów można podzielić na:
- Cykle prosty, czyli taki, który nie wymaga od pasożyta zmiany żywiciela. Do tego cyklu zaliczają się m. in: cykle życiowe owsików, wszy oraz glisty ludzkiej)
- Cykle złożone, czyli takie, w których wyróżnia się wiele stadiów larwalnych danego pasożyta i kilku żywicieli pośrednich. Do tego cyklu zalicza się m. in. cykl życiowy bruzdogłowca szerokiego praz motylicy wątrobowej.
Zdarza się, że pasożyty mają trudności związane z zamknięciem cyklu życiowego. Spowodowane jest to zbyt dużą ich ilością w ciele żywiciela. Wtedy pasożyt jest zmuszony do opuszczenia organizmu żywiciela. W zależności od bytowania pasożytów wyróżnia się trzy rodzaje bytowania:
- monokseniczne: Czyli takie, w których pasożyt wykorzystuje tylko jeden gatunek jako swojego żywiciela,
- stenokseniczne: Czyli takie, w których pasożyt wykorzystuje dwa lub kilka spokrewnionych gatunków jako swoich żywicieli,
- oligokseniczne: Czyli takie, w których pasożyt wykorzystuje kilka niespokrewnionych gatunków żywicieli.
W jaki sposób zakażają i jak chronić się przed zakażeniem?
Do zarażenia się różnego rodzaju pasożytami może dojść niemal wszędzie. Pasożyty czyhają na swoich żywicieli praktycznie na każdym rogu: w domu, w pracy, w dużym mieście, na łące i w wielu innych miejscach. Aby się przed nimi uchronić należy stosować kilka niezbędnych nawyków higienicznych takich jak:
- częste oraz dokładne myjcie rąk w takcie dnia oraz w szczególności przed spożywaniem posiłków i po każdej zabawie ze zwierzętami,
- dokładne mycie owoców oraz warzyw przed spożyciem,
Istotne jest również unikanie spożywania surowego mięsa i wkładania nieumytych palców oraz różnych rodzaju przedmiotów do ust. Dodatkowo jeśli jesteśmy posiadaczami zwierzęcego pupila warto zadbać o regularne jego odrobaczanie.
Objawy
Niestety pasożyty ludzkie nie zawsze powodują charakterystyczny objawy. Bardzo często osoba zakażona orientuje się o ich bytowaniu w organizmie dopiero po zauważeniu fragmentów pasożytów w kale. Często jednak wcześniej występują objawy, które są dość powszechne dlatego obecność pasożytów jest trudna do powiązania z występującymi dolegliwościami.
Głównymi objawami obecności pasożytów są m. in.:
- gorączka,
- zmiany skórne,
- włóknienie narządów,
- świąd i pieczenie,
- gazy,
- zaburzenia neurologiczne,
- zaburzenia widzenia,
- zmiany hematologiczne,
- rzadki stolec,
- powiększenie węzłów chłonnych,
- ból brzucha,
- objawy wątrobowe,
- bóle mięśni i stawów,
- podrażnienie odbytu,
- brak apetytu,
- biegunki i zaparcia,
- osłabienie odporności, o
- ogólne osłabienie organizmu,
- alergie
- wysypki alergiczne,
- nadpobudliwość
- zgrzytanie zębami u dziecka,
- obgryzanie paznokci,
- obniżone ciśnienie tętnicze krwi,
- śluz w stolcu,
- skurcze brzucha
- utrata apetytu,
- kaszel,
- wymioty,
- wilczy głód,
- apatia i złe samopoczucie,
- zmęczenie,
- niespokojny sen,
- anemia
- utrata włosów
- przewlekłe zmęczenie
Jak widać objawów może być naprawdę wiele i w zależności od rodzaju pasożyta mogą być one zupełnie inne. dużą część z tych objawów można pomylić z innymi chorobami. Niezwalczone bytowanie pasożyta w organizmie może przyczynić do rozwoju artretyzmu i reumatyzmu i wielu innych groźnych chorób.
Diagnostyka
Niewątpliwie diagnostyka chorób pasożytniczych przez różnorodność objawów może być problematyczna. W przypadku pasożytów ludzkich bytujących w przewodzie pokarmowym, skuteczne jest badanie kału. Jednak bardziej dokładniejsze są badania krwi na obecność pasożytów. Pozwalają one bowiem na wykrycie m.in. owsików, toksoplazmozy, a nawet glisty ludzkiej. Badanie krwi pod kontem bytowania pasożytów w organizmie to badanie parazytologiczne. Takie badanie wykrywa aktywację układu immunologicznego i syntetyzowanie przeciwciał. W pierwszej fazie zakażenia pasożytem produkowane są przeciwciała klasy IgM, które utrzymują się w organizmie człowieka przez kilka tygodni, po czym zanikają. Z kolei przeciwciała klasy IgG syntetyzowane występują w ciele kilka tygodni po zakażeniu, a ich ilość z czasem się obniża, ale co ważne utrzymuje się przez całe życie.
Leczenie
Zazwyczaj po wykryciu pasożytów w ciele pacjenta lekarze specjaliści przepisują leki przeciwpasożytnicze oraz leki odrobaczające. W zależności od ilość i rodzaju pasożytów długość leczenia jest zróżnicowana. Często zbyt późno wykryte pasożyty wymagają długiej kuracji trwającej od kilku tygodni, nawet do kilku miesięcy. O wiele szybsze efekty w walce z robakami dają preparaty, które powodują u pasożytów paraliż układu nerwowego. Pasożyt zatruty taki preparatem traci przyczepność i możliwość przemieszczania się w organizmie. Dzięki temu wzrasta możliwość wydalenia pasożyta z organizmu. W trakcie leczenia chorób pasożytniczych bardzo istotna jest również odpowiednia dieta. Stosowanie diety polega na wyeliminowaniu z codziennej diety produktów, które stanowią pokarm dla danego pasożyta.
About us and this blog
We are a digital marketing company with a focus on helping our customers achieve great results across several key areas.
Request a free quote
We offer professional SEO services that help websites increase their organic search score drastically in order to compete for the highest rankings even when it comes to highly competitive keywords.